Happy Teacher's Day!

I want to thank all my teachers from Kindergarten to Graduate Studies for all the hardships that they've given to us.

I'm not who am I today without you guys. Thank you for believing in me. Thank you for the wisdom that you have taught us. Thank you for your guidance, and for showing your unconditional support for every milestone that we achieve.

This may be late, but I'm sorry. I'm sorry for all the headaches that you've suffered from me.
Now I understand how hard this job is. How hard to deal with so many students and still managed to smile and live life to the fullest.

I'm forever grateful for all of you.
Happy Teacher's Day!

Gaano Kadali Magpasensya?

Gaano ba kadali ang magpasensya? Kasing dali ba ito ng pagbiblang ng isa, dalawa, tatlo? Kasing dali ba ito ng paglalakad? Kasing dali ba ito ng paghinga?

May mga bagay sa ating buhay na sadyang hindi natin binibigyan ng halaga. May mga bagay na tila ba kompante na tayo dahil ang akala natin ay lagi itong nariyan. Kung kaya dumarating tayo sa punto na tayo ay nakalilimot.

Hinga ng malalim. Sabay buga. Hinga. Hawakan hanggang makakaya.

Hindi ba ang pasensya natin ay parang hihinga tayo tapos iho-hold natin pero kung hindi na natin kaya ay wala tayong choice kung hindi ibubuga na natin.

Hindi ba ang pasensya natin ay parang lobo na pwede nating palobohin pero kung humigit na nito ang hangganan ay tiyak na ito ay puputok.

Hindi madali ang magpasensya. Lalo na, hindi madali ang umunawa. Umunawa ng mga taong hindi marunong makisama. Umunawa ng mga taong sarili lang nila ang kanilang iniisip. Tila ba na sa kanila lang umiikot ang mundong ating ginagalawan.

Mahirap, pero kakayanin. Mahirap, dahil nasasaktan na ang ating mga damdamin. Lalo na kung ang pasensya mo ay lagging sinusubok ng mga taong nakapaligid sa atin.

Isa, Dalawa, Tatlo, Apat…

Sige magbilang tayo ng paulit-ulit. Paulit-ulitin natin hanggang sa tao ay matauhan sa ating mga kalokohan. O kung ‘di naman kaya ay pukpukin na lang ang kahit anong bagay na nasa ating harapan nang sa gayon ay makaramdam naman tayo ng kahihiyan.

Pasenya. Isang salitang madaling sambitin pero mahirap gawin.

Gaano kadali magpasensya? SOBRANG DALI.

Ikaw by Yeng Constantino (Asi Version)

Sa pagsilak it bawat adlaw ay ikaw
Kag ako ingpapakaromrom, indi ko mapunggan pagpitik it puso
Ikaw, kag akong ing pananamgo
Tuna masadoran nako sa masunor nak adlaw, maila kag puso

Ikaw, kag palangga nak ginghuhuyat
Puso ay kayuda it bang rugay pero ngasing ikaw ay hali
Ikaw, kag palangga nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag palangga nako’y ikaw.

Gatungon sa bawat oras nak na sampot
Kagpaglibor it mundo, ay naghihidom it kusa akong puso
Pagka’t nasabat kag ak tanong
Kung narumruman nako kung may gapalangga sa ako it klaro

Ikaw, kag palangga nak ginghuhuyat
Puso ay kayuda it bang rugay pero ngasing ikaw ay hali
Ikaw, kag palangga nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag palangga nako’y ikaw.

Ag uya pa ako, naila it tuyar
Ag nasaisip, nak kanonot ka sa pagguyang

Ikaw, kag palangga nak ginghuhuyat
Puso ay kayuda it bang rugay pero ngasing ikaw ay hali
Ikaw, kag palangga nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag palangga nako’y ikaw.

kag palangga nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag palangga nako’y

Ikaw, kag higugma nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag langga nako’y ikaw.

kag higugma nak ging ta-o
Sa ako it gino-o, bugna ka sa’kong kinabuhi
Kasadyaha’t kag langga nako’y ikaw.

Diwa

Isinulat ni  Patrick M. Familara

Sabayang Bigkas
Pitong libo at anim na raan apat na pu’t lima
Mga naggagandahang mga kapuluang mula sa timog-silangan
Mga kapuluang dugo, pighati at luha ang dinanas
Mula sa kamay ng mga mapaniil na mga dayuhan.

Dula:
Makisig: Inay! Inay! Inay!
O aking inay, ikaw ay nasaang tunay?

Malakas: Makisig, tama na ang iyong pagtangis, ang ating ina ay di na muling magbabalik. Hindi na.
Dahil siya ay pinatay na ng mga dayong pilit na umaangkin ng ating mga lupain.

Sabayang Bigkas:
Mga mamamaya sa mga nayon ay pilit pinalamon
Ng mga pagkaing, halo naman ay lason
Upang makuha lamang ang inaasam na yaman,
Mula sa mga taong turing nila ay unggoy.

Dula:
Malakas: Makisig, aking kapatid. Huwag kang mag-alala dahil tayo ay gaganti. Upang ating  makamit, ang kalayaang sa atin ay ipinagkait.
Makisig: Kuya, tama ang iyong mga tinuran. Hindi na tayo dapat pang magpaalipin. Tama na ang  mahabang panahong tayo ay nakapiit. Nakapiit sa nakarurumarim na kabanata ng ating  kasaysayan.
Malakas: Ito na ang tamang panahon.

Sabayang bigkas:
Mula sa Hilaga pababa ng Timog
Ang bayang api na tunay ngang iniirog.
Nagsama-sama sa iisang layong
Makamit ang layang yumaon.

Awit: (Tao – Sampaguita)
Tulad ng isang ibon
Tao ay lumilipad
Pangarap ang tanging nais
Na marating at matupad.


Dario: Makisig! Malakas! Dalina tayo ay maghahanda na!
Dalhin nyo iyang mga balisong at iba pang mga sandata!
Tayo ay magtutungo na sa bayan ng Cavite el Viejo upang kitain natin ang ating mga makakasa sa napipintong pag-aalsa.

Awit: (Magkaisa – Virna Lisa) Pantomime:
Scene 1: Naghahanda sa pakikipaglaban
Scene 2: Paglusob sa base ng mga kalaban
Scene 3: Mapapatay si Makisig ng sundalong kastila
Scene 4: Makikita ni Malakas ang kanyang Kapatid sa lapag. Maghihinagpis.
Scene 5: Itutuloy malakas ang paglaban.
Scene 6. Mananalo sa labanan.

Sabayang Bigkas:
Ito na. Ito na ang simula ng bagong kinabukasan.
Ang bagong buhay na ilalaan sa ating mga kabataan
Malayo sa kahirapan, malayo sa kagutuman
Hindi na sana muling danasin pa.

 | wakas |

PATAWAD

Patawad. Sadyang napakahirap sambitin.
Sadyang napakabigat hingin.
Lalo na sa taong ating nais iparating,
Ang salitang Patawad. Sana ay tanggapin.

Patawad, Dahil ako ay mahina.
Dahil ako ay sadyang nadala,
Dahil ako ay nagsamantala,
Sa pangyayaring mahirap nang kalimutan pa.

Patawad. Dahil hindi ko alam kung paano,
Hindi ko alam kung bakit.
Pero isa lang ang aking sigurado
Ako ay lubhang nakasakit.

Patawad, sa nasirang samahan,
Sa mga tiwalang tila ba’y natabunan na.
Sa pagtinging tila ba ay napalitan na,
Ng isang masidhing pagngangalit ng kalooban.

Patawad. Dahil ako ay nagkamali.
Nakagawa ng isang bagay na di na maitatama pa.
Mga bagay na mahirap talagang kalimutan na.
Patawad, sa aking nagawa.

Sana dumating ang panahon napinakahihintay
Ang makamit ang kapatawarang tunay
Mula sa taong nagawan ng pagkakasala
Sana nga ay makamit na.